Familie,
Leuk zoals Wilma het formuleerde bij de Quizz;
"Is dit in de Hoofdrol?".
Een leuk thema om te combineren met de quizz.
Dat doen we dus.
Henk vraagt ook om foto's (jeugd, step etc).
Eens kijken wat we kunnen doen.
Maar vandaag "In de hoofdrol" Anne!
Verschillende foto's die Anne wel kent, en foto's van Nieuw-Guinea.
Kun je daar wat over vertellen Anne?
Zelf weet ik er eigenlijk niets van!
Hoe ging dat, wanneer was dat?
Ging je met de boot of vliegtuig, was het "eng" daar of juist niet, wat moest je daar doen, hoe lang bleef je daar, had je heimwee?
Etc, etc, etc.
Wie maakten deze foto's in Nieuw-Guinea, hoe lang heb je gediend?
Kun je er wat van vertellen Anne?
We horen je verhalen graag, en aanvullingen zijn altijd welkom.
Gegroet.
Roelof.
Gegroet.
Roelof.
4 opmerkingen:
Anne in de hoofdrol, niet zo`n gemakkelijke opgave Roelof, omdat ik nooit gewend ben geweest een hoofdrol te vervullen. Geertsen zijn bescheiden van aard. Een keer een hoofdrol vervuld in mijn jeugd bij de VCJC jeugdclub in een toneelstuk "De Gebochelte". Maar goed ik zal proberen iets over mijzelf te vertellen. Eerst even een toelichting op de prachtige foto's die je op de site hebt gezet.
foto 1 - een dagje hunebed bij Gieten met het hele gezin Geerts. Grote zus Roelie (voorgrond) zittend. Anne en Wim staande en Alie, Willie en Roelof als klein jong op de arm van ik meen Griet Smeeman.
foto 2 - Niet moeilijk te raden - de gebroeders Geerts, prachtig toch?
foto 3 - Mijn verkering na diensttijd, Jantje mijn huidige vrouw (levenspartner). Knappe meid toch?
foto 4 - Anne in Hollandia (hoofdstad van Nieuw Guinea) op vakantie.
foto 5 - Grote zus Roel met broertje Anne (12-13 jaar) met makke kraai op de schouder (heeft later mijn schoenpoets opgevreten en is hieraan doodgegaan), Jammer want deze vogel kwam ons zelfs van school halen.
Verslag Nieuw Guinea en de rest volgt.
Anne
vervolg Anne in de hoofdrol;
Nu over mijn jeugdjaren, geboren en opgegroeid op de Asserstraat (1941) midden in de oorlog, in mijn herinnering zie ik de soldaten nog door de straat rijden. Ook blijft mij altijd bij, dat er bij ons thuis jaarlijks een varken geslacht moest worden. Veel opgetrokken met de buren en de fam. Moek (Mans van mijn leeftijd).Een fijne jeugd gehad aan de Asserstraat; veel activiteiten o.a. voetbal, paasvuur slepen, veel zwemmen in de zandgaten etc. Daarna verhuist naar de Stationsstraat. Van kleuterschool naar lagere school Bonnen, daarna naar de Ambachtschool in Assen. Elke dag op de fiets - 30 km. weer of geen weer - bus was te duur. Vijf jaar lang opleiding machine-bankwerken en 2 jaar elektronica. Studeren was nooit mijn grootste hobby. Na de schooltijd aan het werk bij H. Zwinderman en Jo KLose in Gieten (in deze tijd gevoetbalt in het eerste elftal van Gieten) veel aan gymnastiek gedaan en vooral ook schaatsen was een hobby van mij en ....zwemmen.
In 1960 voor de keuring in Groningen voor de militaire diensplicht. Op 5 juli 1960 opgeroepen bij de Zeemacht als marinier te Doorn (dus 18 jaar).
In Doorn 4 maanden opleiding gevolgd, alles moest in looppas, zelfs het eten; een harde gediciplineerde opleiding (niet minder van geworden). Na deze opleiding, waarin was aangegeven dat onze groep uitgezonden zou worden naar Nw. Guinea (waar ik zelf niet om had gevraagd) kwam de dag van vertrek.Ik vergeet het niet, weer afscheid nemen, Jan Essing heeft me naar het station in Assen gebracht, ik alleen met een tasje met onderbroekjes en hempjes van Mam (most met hebb'n mien jong).
Daarna met collega mariniers in het vliegtuig - DC 8 - via de Noordpool, de Evenaar over naar Tokyo (hier mochten we een halve dag shoppen) Daarna richting Biak, een eiland net voor Nw. Guinea. De dag erna in kleiner vliegtuig "De Kroonduif"naar de plaats van bestemming Manokwari.
Nw. Guinea een land van allen maar oerwoud, met wat nederzettingen aan de kusten en veel mensen met pijl en boog, half naakt, wat moest dat worden. Twee maanden zware opleiding gevolgd in de boes, patrouille lopen in de blubber (veel bloed, zweet en tranen). Na deze 2 mnd. werd mij medegedeeld, dat ik bij de Staf van het kamp werd ingedeeld; ik had in Nederland een opleiding film-operateur gevolgd en dat was mijn geluk. 's Avonds moest ik films vertonen aan de mensen, die op dat moment in het kamp waren. Om de dag vol te maken, werd ik aangesteld als hofmeester onder-officieren en kreeg ik vier inlanders onder mijn leiding - ik zat gebeiteld-. Goed te eten, geen patrouilles, veel vrije tijd, veel sport.Met het vaste voetbal-elftal vlogen we voor een wedstrijd met een vliegtuig naar andere plaatsen. Ook hadden we vakantie en vlogen naar Hollandia. Als de kolonel der Strijdkrachten op bezoek kwam, moest ik hem verzorgen, ik had een prima contact met deze man (De Roos), vergeet de man nooit meer. Met mijn film-apparatuur trok ik de binnenlanden in om films te draaien-geweldig- deze mensen hadden nog nooit zoiets gezien. Ook zijn we op hertenjacht geweest, ook een geschoten (het gewei heeft Carolien nu). Een mooie tijd. Heimwee in het begin misschien en de periode rond de Kerst (2 x) was de moeilijkste tijd. Had intussen ook vaste vrienden opgedaan en een papagaai als huisdier (niet gekooid).
Aad groeide uit tot mijn beste vriend, waar ik alles mee kon delen. Ik heb er nog contact mee, hij woont nu met zijn gezin in Californie. Tot 2 keer toe is mijn terugreis naar Nederland uitgesteld i.v.m. critieke fases; dat was natuurlijk balen. Ik had een verzoek ingediend om op 6 mei 1962 terug te zijn In Gieten i.v.m. huwelijksdag Pap en Mam en dit werd gehonoreerd. Het vertrek uit Nw. Guinea ging in omgekeerde volgorde zoals beschreven via Tokio. Bij aankomst in Gieten - midden in de nacht - was het groot feest. Grote ereboog door de buren opgezet- een hele mooie thuiskomst - met als klap op de vuurpijl kreeg ik een brommer van mijn familie (Pap, Mam, broers en zussen) aan geboden, heel emotioneel allemaal.
Al met al een goede tijd gehad, veel geleerd o.a. solidariteit en kameraadschap, waar ik later veel aan heb gehad. De periode, dat ik in de zwembad-sector terecht ben gekomen, zijn algemeen bekend. Heb daaraan ook altijd veel plezier beleefd. En niet te vergeten een fijn gezin gesticht, wat wil je nog meer. Ik ben een gelukkig mens, dat kun je wel zeggen. Hoop dat nog een groot aantal jaren met vrouw en kinderen vol te mogen houden.
Groetjes Anne (het is wel een heel boekwerk geworden en ik ga dan ook voor P.C.Hoofdprijs).
Prachtig verhaal Anne.
Begin van een boek ?
Wat mij betreft Anne heb je de prijs gewonnen.
Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie!
Groeten,
Roelof
Een reactie posten