Herinneringen 1989.

Hej familie,
Als vervolg op de reactiepagina van "VisQuizz 5 deel 2: de oplossing!" kreeg ik de volgende mail; die ik jullie niet wilde onthouden.
Groetjes Marijke.

Hallo Marijke

Hierbij ter opfrissing van je geheugen zet ik wat herinneringen op papier. Als bijlage stuur ik enkele foto's mee.

Dit is Kees Visscher, schrijver van streektaal en serieuze romans. Je kunt hem vergelijken met Simon Carmiggelt maar doe dat niet. Je doet hem te kort. Door zijn humor en kijk op menselijk gebeuren vond ik dat hij aan onze trouwfeest in 1989 middels korte verhaaltjes in het Gronings een leuke bijdrage kon leveren. Zijn eerste reactie was: ik hoor niet op bruiloften en partijen. Mijn reactie: dat hangt van de familie af. En het kwam goed. Jammer dat jullie het Gronings minder goed verstaan. Broer Roelof was ook liefhebber van zijn verhaaltjes “ Zo dag en Deur” .

Boelie heeft de verhaaltjes die hij vertelde die avond op de band opgenomen. Het bandje heb ik aan een familielid cadeau gedaan, maar die heeft er per ongeluk een piratenhit overheen opgenomen, ik geloof iets van Hepie en Hepie.

Ik heb enkele boeken en ook c.d.s met zijn verhalen. Kees kreeg 2 zonen, Jos en Bert . De laatste werd en is landelijk bekend als cabaretier (noot Kees V: ik zie ze nog poppenkast Jan Klasen en Katrijn spelen). Toch vind ik nog wat Bert Visscher vroeger deed in de streektaal –Gronings dus – nog steeds het leukst. Indertijd ( 1985 ) had hij samen met een studiegenoot van mij een jeugdprogramma op radio Noord. Ik heb ze toen nog wat ideeën aan de hand gedaan die ze ook gebruikt hebben.


Voor dezelfde avond hadden we ook Rooie Rinus en Pe Daalemmer willen laten optreden. Maar helaas ze waren al geboekt als De Bende Van Baflo Bill (Baflo is een dorp in Groningen}Ze treden nu op met de naam Voorheen De Bende.
Zie Youtube video toen traden ze op vanwege hun 25-jarig bestaan als Pè en Rinus.

Bij mijn weten heeft Roelie dat concert life gezien.



Rooie Rinus en Pé Daalemmer in Martiniploaza. Met gastoptreden van Daniël Lohues. Uitzending TV Noord 2005


Nu de visdag (dag na het trouwfeest)

We hadden een legertent opgezet t.b.v. de slaperij (ganzen aan de kant). Maar er kwam een heuse storm opzetten. `s Nachts zijn we nog van bed geweest om de electrische voorzieningen te controleren vanwege de hevige regen. Die visdag hebben alle vissers schijnbaar uit hun geheugen verdrongen. Goed zo jongens (koud hè, regen, nou nou).

Walter heeft die dag de poedelprijs gewonnen, zie foto. Bij mijn weten waren jullie zoons daar apetrots op!


Na de visdag zijn wij afgereisd naar Schotland. Vanaf de Eemshaven zijn we met een vrachtboot naar Engeland gegaan. Leuk!. Eten met de bemanning, maar zij waren nog wel zeeziek van de vorige overtocht (grapje, dacht ik , om mensen bang te maken maar het was wel degelijk zo, het was dezelfde storm die mijn legertent en vele caravans had getroffen! )

Maar toch geschaakt met de kapitein van de boot; Uitslag : remise. Vervelend was zeker dat de kapitein aan de bemanning opdracht gaf een pot pieren uit onze Van ( busje) te halen. Ze mochten niet in Engeland worden geïmporteerd; bang als ze zijn voor ziektes als hondsdolheid, enz. Voor de kapitein zou daar een forse boete op staan! De foto waarop ik heel de pot pieren over boord gooi doet mij glimlachen. De haringstand in de Noord Zee was gewaarborgd. Gek genoeg weet ik nog dat de kapitein – een Rotterdammer - de plaats Twaaide Mond wel wist te plaatsen; dat ligt bij Gasselternijveen, vroeger een zeehaven, had hij vroeger geleerd, en dat klopt. Ook in Schotland het nodige meegemaakt, o.a. een voortvluchtige pooier uit Oostenrijk die `s morgens om vijf uur met een draaiende kettingzaag voor onze busje stond. We kampeerden in het “wild”. Maar tact en mensenkennis boden ook hier wel weer soelaas.